متعه یعنی ازدواج موقت و ازدواج غیردائمی است بگونه‌ای ‌که ‌کسی با زنی ازدواج ‌کند بمدت یک روز یا یک هفته یا یک ماه و امثال آن‌. آن را بدین جهت متعه نام نهاده‌اند چون مرد به وسیله آن‌، برای لذت و تمتع موقت و مدت محدودی‌، به ازدواج اقدام می‌کند و هدف از آن فقط لذت و تمتع است‌.

باتفاق نظر پیشوایان مذاهب فقهی اهل تسنن‌، ازدواج موقت و متعه حرام است‌.ومی‌گویند: هرگاه ‌کسی بدینصورت‌، صیغه عقد را جاری ‌کرد، نکاح او باطل است و بدینگونه بر ابطال آن استدلال کرده‌اند:
۱-احکامی که قرآن برای ازدواج ‌گفته است‌، و بدان تعلق می‌گیرد، در ازدواج موقت نیست مانند طلاق‌، وعده‌، وارث‌، پس مانند دیگرنکاحهای باطل اینهم باطل می‌باشد.
۲-‌در احادیث نبوی‌، به حرمت آن تصریح شده است‌. سَبُرَۀ جهنی ‌گوید: ما در فتح مکه همراه پیامبر صلی الله علیه و سلم بودیم و پیامبر صلی الله علیه و سلم به ما اجازه داد تا از متعه زنان استفاده کنیم‌. ولی پیامبر صلی الله علیه و سلم از مکه بیرون نرفت تا اینکه آن را مجددا تحریم ‌کرد. و در روایتی ابن ماجه‌ گوید: پیامبر صلی الله علیه و سلم متعه را تحریم فرمود وگفت‌:” یا أیها الناس إنی کنت أذنت لکم فی الاستمتاع، ألا وان الله قد حرمها إلی یوم القیامه [ای مردم من ازدواج موقت و متعه را برای شما اجازه داده بودم‌، هان آگاه باشید، بتحقیق خداوند آن را تا روز قیامت و برای همیشه تحریم فرمود]”‌. از علی بن ابیطالب روایت شده است‌ که گفت: پیامبر صلی الله علیه و سلم در روز جنگ خیبر از نکاح متعه و گوشت خران اهلی نهی ‌کرد .

و الله اعلم